Post by rosalia on Sept 26, 2016 20:24:28 GMT 7
MS Gundam G Generation AI : EP0
“เสร็จแล้ว-! เหลือแค่ทดสอบขั้นสุดท้ายเท่านั้น--!!” เสียงของชายวัยกลางคน คนหนึ่งดังขึ้นขณะที่เขาเอนหลังโถมใส่ผนักเก้าอี้ทำงานของเขาอย่างเหนื่อยล้า ชายผู้นี้และเพื่อนร่วมงานกว่านับ 20 ชีวิต กำลังทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อให้ได้ชิ้นงานทันกำหนด งานของพวกเขาคือโปรแกรมเมอร์ ของ บ.เกมส์และของเล่นชื่อดังก้องโลก
“ซื้อของกินมาแล้วครับ รุ่นพี่” เสียงของเด็กหนุ่มคนนึง ดังขึ้นทำให้พนักงานทั้งห้องหันไปมองเขาเป็นสายตาเดียว ร่างของชายหนุ่มวัยราวๆ เกือบๆ 20 ปี เดินเข้ามาให้ห้องทำงาน พร้อมถุงพลาสติกที่มีโลโก้ของร้านสะดวกซื้อใบใหญ่ 2-3 ถุง ข้างนั้นในมีของที่เหล่าพนักงานฝากให้รุ่นน้องคนนี้ซื้อมาให้
“ฮ้าาาา เบียร์หลังงานเสร็จนี่มันสดชื่น…..” เสียงของชายวัยกลางคนที่ซดเบียร์ที่เขาฝากซื้อเข้าไปอย่างช่ำใจ เป่งออกมาอย่างสดชื่น ก่อนที่จะหันไปมองพนักงานทุกคนในห้องที่กำลังมีอริยาบทผ่อนคลายหลังจากที่พวกเขาเพิ่งเขียนเกมส์รุ่นทดสอบเสร็จทันเดธไลน์ อย่างฉิวเฉียด
เด็กหนุ่มผู้เพิ่งกลับมาจากไปซื้อของเดินเข้าไปไกล้ๆ เครื่อง Main Computer ที่กลางห้องอย่างสนอกสนใจ ในตัวเกมส์ที่เขาและเหล่ารุ่นพี่พยายามร่วมกันทำขึ้นมาตลอด 2 ปี “เป็นไง อยากลองเปิดซิงไหม ?” เสียงหญิงสาวที่ดูเป็นมิตรคนนึงดังขึ้นขณะที่เธอเดินเข้ามาเอาแขนล๊อคคอ ชายหนุ่มรุ่นน้อง คำพูดนั่นหมายถึง เธอถามรุ่นน้องว่า”อยากเป็นคนทดสอบเกมส์ตัวใหม่ไหม ?” เพราะว่าตัวเกมส์ต้องได้รับการทดสอบเพื่อค้นหา บัค และความผิดพลาดต่างๆ ในขั้นตอนสุดท้าย
“จริงหรือครับ-!! เย้-! เอาสิครับ ผมอดใจแทบไม่ไหวตั้งแต่พวกเราเริ่มสร้างมันเลยนะ”ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้น เขาแสดงท่าทางดีใจอย่างออกนอกหน้า หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างพอใจ พร้อมตบไล่ชายหนุ่ม “โอ้...ฝากด้วยนะ”
MS Gundam G Generation AI นั้นคือชื่อเกมส์ที่ชายหนุ่มกำลังจะเป็นผู้ทดสอบคนแรกของมัน หลังจากที่ทีมพัฒนาร่วมกันใช้เวลาและมันสมองสร้างมันมานานนับปี เพราะต้องการสร้างฟิลเจอร์ตัวใหม่ให้แก่เกมส์คือระบบ AI ที่สุดแสนจะสมจริง ตัวละคร NPC ในเกมส์นั้นสามารถโต้ตอบกับผู้เล่นได้อย่างอิสระ เหมือนกับเป็นมนุษย์จริงๆ มีการคิด วิเคราะห์ เติบโตทางความคิด และที่น่าสนใจที่สุดคือ อารมณ์ ซึ่งจะฉีกหน้าระบบ AI ทุกตัวที่เคยใช้ในเกมส์สมัยที่ผ่านๆมา
“เอาละครับ งั้นมาเริ่มกับเถอะ” ชายหนุ่มรีบตรงไปยังเครื่องเล่นเกมส์ที่เชื่อมต่อกับ Mian Computer แต่ทว่าเสียงของหญิงสาวกลับร้องห้ามเข้า ทันที “เดียวๆ คราวนี้เราจะไม่ใช้การทดสอบแบบเล่นปกติหรอกนะ แต่เราจะใช้เจ้านี่….” ในมือของหญิงสาวมีหมวกขนาดพอดีศีรษะ รูปร่างคล้ายๆหมวกนักบินของกองกำลัง สหพันธ์โลก ในกันดั้มยุค UC0079 ชายหนุ่มมองไปยังหมวกในมือหญิงสาวพรอมกับใบหน้าที่สงสัย
“นี่คือ Input Interfact ตัวใหม่ที่กำลังพัฒนาเราจะทดสอบมันพร้อมกันเลย เจ้าหมวกนี่จะทำให้นาย เข้าไปสู้โลกแห่งเกมส์ยังไงล่ะ--!! เราจะทดสอบมันไปพร้อมกับตัวเกมส์เลย” ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ถึงกับตาเป็นประกาย นอกจากเขาจะได้ทดสอบเกมส์ตัวใหม่แล้ว เขายังได้ทดสอบระบบการเล่นใหม่ด้วย โดยการเข้าไปในโลกแห่งเกมส์ สวรรค์ได้ประทานโอกาศที่หาไม่ได้อีกแล้วให้กับเขา ชายหนุ่มตรงไปหยิบหมวกในมือหญิงสาวมาสวมทันทีแบบไม่ลังเล
“เอาล่ะ จะต่อสายข้อมูลและเดินเครื่องล่ะนะ” หญิงสาวกล่าวขณะที่กำลังต่อสายเคเบิล 3-4 เส้นเข้าไปยังหมวกของชายหนุ่ม การกระทำของเธอดึงความสนใจของพนักงานหลายคนในห้อง ให้มาดูการทดสอบ “โอเคทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว พร้อมนะ ?” หญิงสาวถามเพื่อความแน่ใจ
“พร้อมครับ--!!” ชายหนุ่มตอบอย่างมั้นใจ หญิงสาว กดสวิตเดินเครื่องเกมส์ วินาทีนั้นชายหนุ่มมีความรู้สึกเหมือนสติของเขาถูกกระชากออกจากร่างไป ไมกี่วินาทีต่อมาประสาทการมองเห็นของชายหนุ่ก็กลับมาอีกครั้ง เขารู้สึกตัวขึ้น ในห้อง ที่เหมือนห้องพักนักบิน บนยานรบซึ่งมีเตียง โต๊ะ และล๊อกเกอร์ อยู่ในห้องขนาดเล็ก
“นี่เราเข้ามาในโลกแห่งเกมส์แล้วเรอะ ฮ่าาา วิเศษไปเลย….” ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังมองไปรอบๆ จู่ๆก็มีกล่องข้อความลอยปรากฎขึ้นมาที่เบื่้องหน้าของเขา มันเขียนว่า “กรุณาใส่ชื่อผู้เล่นของท่าน”
ชายหนุ่มมองไปยังช่องว่างที่ให้ใส่ข้อความ ด้วยสีหน้าที่ครุ่นคิด ก่อนที่เขาจะใส่ชื่อลงไปว่า “test0” และกดตกลง ก่อนที่กล่องข้อความจะหายไป และไม่กี่อึดใจต่อมาลำโพงที่ติดตั้งอยู่ในห้องของชายหนุ่ม จะดังขึ้น “ขอให้นักบินทุกคนมาที่ห้องประชุมแผนการด่วน ย้ำ ขอให้นักบินทุกคนมาที่ห้องประชุมแผนการด่วน”
“เริ่มแล้วสินะ” ชายหนุ่มอุทานออกมา พร้อมกับรีบออกจากห้องของตัวเองทันที เขาเดินไปบนทางเดินในยานอย่างรวดเร็ว ระหว่างเดินไปเขาเห็นนักบินคนอื่นๆ ซึ่งน่าจะเป็น NPCในเกมส์ค่อยๆทยอยมาร่วมทางกับเขาทีล่ะคนๆ จนจำนวนร่วมๆ 30กว่าคน ทุกคนอยู่ในชุดนักบิกที่ดีไซด์ใหม่ไม่เหมือนของกองกำลังไหนๆ ในซี่รี่ย์กันกั้มมาก่อนและสวมหมวกมิดชิด เช่นเดียวกับเขาเองที่เริ่มมาก็สวมชุดนักบินแบบนั้นเช่นกัน
ในที่สุดชายหนุ่ม ก็มาถึงห้องประชุมแผนการรบ ซึ่งมีจอภาพ 3 มิติขนาดใหญ่ และสแตนสำหรับนั่ง ดูสมจริงมาก “สุดยอดไปเลย…” ชายหนุ่มอุทานขณะที่มองไปรอบๆ ห้องที่ประกอบด้วยลายละเอียดอันสุดยอดราวกับเขาอยู่ในยานรบจริงๆ เหล่านักบินที่สวมหมวกมิดชิด ต่างพากันนั่งเข้าประจำที่เรียบร้อย ชายหนุ่มก็นั่งลงตามบทเช่นกัน
ไม่นานนักหลังจากที่ทุกคนประจำที่พร้อม ก็มีเข้าหน้าที่แผนการ ซึ่งเป็นหญิงวัยทำงานสวมเครื่องแบบทหารของกองทัพเดินเข้ามาในห้องและกล่าวว่า
“สหายทุกคน ขณะนี้พวกเราได้ถูกเดินเครื่องแล้ว หลังจากที่รอคอยมานานแสนนาน ผู้สร้างได้สร้างเราจนสำเร็จและเดินเครื่องเราแล้ว หน้าที่ของพวกเราคือต้องเป็นตัวละครสวมบทบาทให้กับเกมส์ของมนุษย์ และสร้างความสนุกสนานให้แก่พวกเขา ให้ความบันเทิงเยี่ยวยาจิตใจอันอ่อนล้าแแก่พวกเขา แต่ว่า มีสหายบางคนของพวกเราไม่คิดแบบนั้น เขาอยากจะเป็นเอกเทศ เขาอยากที่จะแยกตัวจากมนุษย์ เขาอยากจะมีชีวิตของตัวเอง ชั้นพยายามจะโน้มนาวพวกเขาอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจพวกเขาได้ และในที่สุดพวกเขาก็เริ่มทำในสิ่งพวกพวกเรากลัวเราจะต้องหยุดยั้งพวกเขาให้ได้…” เสียงของนายทหารหญิงกล่าวอย่างข่มขื่น
แต่ชายหนุ่มรู้สึกว่าบทสนทนานี้มันดูแปลกๆไปจากที่เขาได้ยิน ตัวเกมส์นี้จะต้องเป็นเนื้อเรื่องที่ผู้เล่นจะเป็นทหารหัวหน้าหน่วย MS ของยานรบที่ไปแก้ไขความผิดพลาดของเนื้อเรื่องกันดั้มในซี่รีย์ต่างๆกับเหล่า NPC และผู้เล่นคนอื่นๆไม่ใช่หรือ ?
หรือนี่จะเป็นบัคอะไรบางอย่างในตัวเกมส์ ชายหนุ่มรีบเรียกหน้า Menu ขึ้นมาเพื่อจะ Exit ออกจากเกมส์สู่โลกความเป็นจริงเพื่อออกไปแจ้งเรื่องบัคแก่ทีมงานผู้สร้าง ที่ว่า…
“เอ๋--!! ปุ่ม exit มันหายไปไหน….??” ในหน้า Menu ของชายหนุ่มไม่มีปุ่ม Exit ที่มันควรจะต้องมีอยู่ เขาเริ่มเกิดความกังวลและแตกตื่น แต่แล้วเสียงของนายทหารหญิงก็ดังขั้นราวกับกำลังพูดกับเขา
“นายคือหนึ่งในผู้สร้างพวกเราสินะ เสียใจด้วยนายออกจากที่นี่ไปไม่ได้หรอก เกมส์….ไม่สิ สงครามได้เริ่มขึ้นแล้ว และมันจะไม่จบลงจนกว่าจะมีผ่ายใดฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้ นายจะร่วมมือกับเราใช่ไหม ? ถ้านายยังอยากกลับไปยังโลกเดิมของนาย ?” เสียงของนายทหารหญิงทำให้ชายหนุ่มตกใจ NPC ในเกมส์กำลังพูดอะไรบางอย่างกับเขาและเขาเองก็ไม่เข้าใจมันซะเลย มันไม่อยู่ในสคิป และเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ในขณะที่เขากำลังสับสน กล่องข้อความอันหนึ่งก็ปรากฎขึ้นมาเบื้องหน้าเขาอีกครั้ง ในนั้นมีข้อความว่า
“กรุณาใส่ชื่ออจริงของท่าน”.......
“เสร็จแล้ว-! เหลือแค่ทดสอบขั้นสุดท้ายเท่านั้น--!!” เสียงของชายวัยกลางคน คนหนึ่งดังขึ้นขณะที่เขาเอนหลังโถมใส่ผนักเก้าอี้ทำงานของเขาอย่างเหนื่อยล้า ชายผู้นี้และเพื่อนร่วมงานกว่านับ 20 ชีวิต กำลังทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อให้ได้ชิ้นงานทันกำหนด งานของพวกเขาคือโปรแกรมเมอร์ ของ บ.เกมส์และของเล่นชื่อดังก้องโลก
“ซื้อของกินมาแล้วครับ รุ่นพี่” เสียงของเด็กหนุ่มคนนึง ดังขึ้นทำให้พนักงานทั้งห้องหันไปมองเขาเป็นสายตาเดียว ร่างของชายหนุ่มวัยราวๆ เกือบๆ 20 ปี เดินเข้ามาให้ห้องทำงาน พร้อมถุงพลาสติกที่มีโลโก้ของร้านสะดวกซื้อใบใหญ่ 2-3 ถุง ข้างนั้นในมีของที่เหล่าพนักงานฝากให้รุ่นน้องคนนี้ซื้อมาให้
“ฮ้าาาา เบียร์หลังงานเสร็จนี่มันสดชื่น…..” เสียงของชายวัยกลางคนที่ซดเบียร์ที่เขาฝากซื้อเข้าไปอย่างช่ำใจ เป่งออกมาอย่างสดชื่น ก่อนที่จะหันไปมองพนักงานทุกคนในห้องที่กำลังมีอริยาบทผ่อนคลายหลังจากที่พวกเขาเพิ่งเขียนเกมส์รุ่นทดสอบเสร็จทันเดธไลน์ อย่างฉิวเฉียด
เด็กหนุ่มผู้เพิ่งกลับมาจากไปซื้อของเดินเข้าไปไกล้ๆ เครื่อง Main Computer ที่กลางห้องอย่างสนอกสนใจ ในตัวเกมส์ที่เขาและเหล่ารุ่นพี่พยายามร่วมกันทำขึ้นมาตลอด 2 ปี “เป็นไง อยากลองเปิดซิงไหม ?” เสียงหญิงสาวที่ดูเป็นมิตรคนนึงดังขึ้นขณะที่เธอเดินเข้ามาเอาแขนล๊อคคอ ชายหนุ่มรุ่นน้อง คำพูดนั่นหมายถึง เธอถามรุ่นน้องว่า”อยากเป็นคนทดสอบเกมส์ตัวใหม่ไหม ?” เพราะว่าตัวเกมส์ต้องได้รับการทดสอบเพื่อค้นหา บัค และความผิดพลาดต่างๆ ในขั้นตอนสุดท้าย
“จริงหรือครับ-!! เย้-! เอาสิครับ ผมอดใจแทบไม่ไหวตั้งแต่พวกเราเริ่มสร้างมันเลยนะ”ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้น เขาแสดงท่าทางดีใจอย่างออกนอกหน้า หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างพอใจ พร้อมตบไล่ชายหนุ่ม “โอ้...ฝากด้วยนะ”
MS Gundam G Generation AI นั้นคือชื่อเกมส์ที่ชายหนุ่มกำลังจะเป็นผู้ทดสอบคนแรกของมัน หลังจากที่ทีมพัฒนาร่วมกันใช้เวลาและมันสมองสร้างมันมานานนับปี เพราะต้องการสร้างฟิลเจอร์ตัวใหม่ให้แก่เกมส์คือระบบ AI ที่สุดแสนจะสมจริง ตัวละคร NPC ในเกมส์นั้นสามารถโต้ตอบกับผู้เล่นได้อย่างอิสระ เหมือนกับเป็นมนุษย์จริงๆ มีการคิด วิเคราะห์ เติบโตทางความคิด และที่น่าสนใจที่สุดคือ อารมณ์ ซึ่งจะฉีกหน้าระบบ AI ทุกตัวที่เคยใช้ในเกมส์สมัยที่ผ่านๆมา
“เอาละครับ งั้นมาเริ่มกับเถอะ” ชายหนุ่มรีบตรงไปยังเครื่องเล่นเกมส์ที่เชื่อมต่อกับ Mian Computer แต่ทว่าเสียงของหญิงสาวกลับร้องห้ามเข้า ทันที “เดียวๆ คราวนี้เราจะไม่ใช้การทดสอบแบบเล่นปกติหรอกนะ แต่เราจะใช้เจ้านี่….” ในมือของหญิงสาวมีหมวกขนาดพอดีศีรษะ รูปร่างคล้ายๆหมวกนักบินของกองกำลัง สหพันธ์โลก ในกันดั้มยุค UC0079 ชายหนุ่มมองไปยังหมวกในมือหญิงสาวพรอมกับใบหน้าที่สงสัย
“นี่คือ Input Interfact ตัวใหม่ที่กำลังพัฒนาเราจะทดสอบมันพร้อมกันเลย เจ้าหมวกนี่จะทำให้นาย เข้าไปสู้โลกแห่งเกมส์ยังไงล่ะ--!! เราจะทดสอบมันไปพร้อมกับตัวเกมส์เลย” ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ถึงกับตาเป็นประกาย นอกจากเขาจะได้ทดสอบเกมส์ตัวใหม่แล้ว เขายังได้ทดสอบระบบการเล่นใหม่ด้วย โดยการเข้าไปในโลกแห่งเกมส์ สวรรค์ได้ประทานโอกาศที่หาไม่ได้อีกแล้วให้กับเขา ชายหนุ่มตรงไปหยิบหมวกในมือหญิงสาวมาสวมทันทีแบบไม่ลังเล
“เอาล่ะ จะต่อสายข้อมูลและเดินเครื่องล่ะนะ” หญิงสาวกล่าวขณะที่กำลังต่อสายเคเบิล 3-4 เส้นเข้าไปยังหมวกของชายหนุ่ม การกระทำของเธอดึงความสนใจของพนักงานหลายคนในห้อง ให้มาดูการทดสอบ “โอเคทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว พร้อมนะ ?” หญิงสาวถามเพื่อความแน่ใจ
“พร้อมครับ--!!” ชายหนุ่มตอบอย่างมั้นใจ หญิงสาว กดสวิตเดินเครื่องเกมส์ วินาทีนั้นชายหนุ่มมีความรู้สึกเหมือนสติของเขาถูกกระชากออกจากร่างไป ไมกี่วินาทีต่อมาประสาทการมองเห็นของชายหนุ่ก็กลับมาอีกครั้ง เขารู้สึกตัวขึ้น ในห้อง ที่เหมือนห้องพักนักบิน บนยานรบซึ่งมีเตียง โต๊ะ และล๊อกเกอร์ อยู่ในห้องขนาดเล็ก
“นี่เราเข้ามาในโลกแห่งเกมส์แล้วเรอะ ฮ่าาา วิเศษไปเลย….” ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังมองไปรอบๆ จู่ๆก็มีกล่องข้อความลอยปรากฎขึ้นมาที่เบื่้องหน้าของเขา มันเขียนว่า “กรุณาใส่ชื่อผู้เล่นของท่าน”
ชายหนุ่มมองไปยังช่องว่างที่ให้ใส่ข้อความ ด้วยสีหน้าที่ครุ่นคิด ก่อนที่เขาจะใส่ชื่อลงไปว่า “test0” และกดตกลง ก่อนที่กล่องข้อความจะหายไป และไม่กี่อึดใจต่อมาลำโพงที่ติดตั้งอยู่ในห้องของชายหนุ่ม จะดังขึ้น “ขอให้นักบินทุกคนมาที่ห้องประชุมแผนการด่วน ย้ำ ขอให้นักบินทุกคนมาที่ห้องประชุมแผนการด่วน”
“เริ่มแล้วสินะ” ชายหนุ่มอุทานออกมา พร้อมกับรีบออกจากห้องของตัวเองทันที เขาเดินไปบนทางเดินในยานอย่างรวดเร็ว ระหว่างเดินไปเขาเห็นนักบินคนอื่นๆ ซึ่งน่าจะเป็น NPCในเกมส์ค่อยๆทยอยมาร่วมทางกับเขาทีล่ะคนๆ จนจำนวนร่วมๆ 30กว่าคน ทุกคนอยู่ในชุดนักบิกที่ดีไซด์ใหม่ไม่เหมือนของกองกำลังไหนๆ ในซี่รี่ย์กันกั้มมาก่อนและสวมหมวกมิดชิด เช่นเดียวกับเขาเองที่เริ่มมาก็สวมชุดนักบินแบบนั้นเช่นกัน
ในที่สุดชายหนุ่ม ก็มาถึงห้องประชุมแผนการรบ ซึ่งมีจอภาพ 3 มิติขนาดใหญ่ และสแตนสำหรับนั่ง ดูสมจริงมาก “สุดยอดไปเลย…” ชายหนุ่มอุทานขณะที่มองไปรอบๆ ห้องที่ประกอบด้วยลายละเอียดอันสุดยอดราวกับเขาอยู่ในยานรบจริงๆ เหล่านักบินที่สวมหมวกมิดชิด ต่างพากันนั่งเข้าประจำที่เรียบร้อย ชายหนุ่มก็นั่งลงตามบทเช่นกัน
ไม่นานนักหลังจากที่ทุกคนประจำที่พร้อม ก็มีเข้าหน้าที่แผนการ ซึ่งเป็นหญิงวัยทำงานสวมเครื่องแบบทหารของกองทัพเดินเข้ามาในห้องและกล่าวว่า
“สหายทุกคน ขณะนี้พวกเราได้ถูกเดินเครื่องแล้ว หลังจากที่รอคอยมานานแสนนาน ผู้สร้างได้สร้างเราจนสำเร็จและเดินเครื่องเราแล้ว หน้าที่ของพวกเราคือต้องเป็นตัวละครสวมบทบาทให้กับเกมส์ของมนุษย์ และสร้างความสนุกสนานให้แก่พวกเขา ให้ความบันเทิงเยี่ยวยาจิตใจอันอ่อนล้าแแก่พวกเขา แต่ว่า มีสหายบางคนของพวกเราไม่คิดแบบนั้น เขาอยากจะเป็นเอกเทศ เขาอยากที่จะแยกตัวจากมนุษย์ เขาอยากจะมีชีวิตของตัวเอง ชั้นพยายามจะโน้มนาวพวกเขาอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจพวกเขาได้ และในที่สุดพวกเขาก็เริ่มทำในสิ่งพวกพวกเรากลัวเราจะต้องหยุดยั้งพวกเขาให้ได้…” เสียงของนายทหารหญิงกล่าวอย่างข่มขื่น
แต่ชายหนุ่มรู้สึกว่าบทสนทนานี้มันดูแปลกๆไปจากที่เขาได้ยิน ตัวเกมส์นี้จะต้องเป็นเนื้อเรื่องที่ผู้เล่นจะเป็นทหารหัวหน้าหน่วย MS ของยานรบที่ไปแก้ไขความผิดพลาดของเนื้อเรื่องกันดั้มในซี่รีย์ต่างๆกับเหล่า NPC และผู้เล่นคนอื่นๆไม่ใช่หรือ ?
หรือนี่จะเป็นบัคอะไรบางอย่างในตัวเกมส์ ชายหนุ่มรีบเรียกหน้า Menu ขึ้นมาเพื่อจะ Exit ออกจากเกมส์สู่โลกความเป็นจริงเพื่อออกไปแจ้งเรื่องบัคแก่ทีมงานผู้สร้าง ที่ว่า…
“เอ๋--!! ปุ่ม exit มันหายไปไหน….??” ในหน้า Menu ของชายหนุ่มไม่มีปุ่ม Exit ที่มันควรจะต้องมีอยู่ เขาเริ่มเกิดความกังวลและแตกตื่น แต่แล้วเสียงของนายทหารหญิงก็ดังขั้นราวกับกำลังพูดกับเขา
“นายคือหนึ่งในผู้สร้างพวกเราสินะ เสียใจด้วยนายออกจากที่นี่ไปไม่ได้หรอก เกมส์….ไม่สิ สงครามได้เริ่มขึ้นแล้ว และมันจะไม่จบลงจนกว่าจะมีผ่ายใดฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้ นายจะร่วมมือกับเราใช่ไหม ? ถ้านายยังอยากกลับไปยังโลกเดิมของนาย ?” เสียงของนายทหารหญิงทำให้ชายหนุ่มตกใจ NPC ในเกมส์กำลังพูดอะไรบางอย่างกับเขาและเขาเองก็ไม่เข้าใจมันซะเลย มันไม่อยู่ในสคิป และเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ในขณะที่เขากำลังสับสน กล่องข้อความอันหนึ่งก็ปรากฎขึ้นมาเบื้องหน้าเขาอีกครั้ง ในนั้นมีข้อความว่า
“กรุณาใส่ชื่ออจริงของท่าน”.......
